Przejdź do treści

logo Narodowe Centrum NaukiProjekt realizowany w ramach grantu badawczego finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki nr UMO-2021/41/B/HS3/00253

Lubomirska Marianna z Bielińskich 1v. Denhoffowa zw. La Belle

Lubomirska Marianna z Bielińskich 1v. Denhoffowa  zw. La Belle
Marianna z Bielińskich 1v. Denhoffowa, 2v. Lubomirska Antoine Pesne, przed 1719, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie

Rodzice: Ludwika Maria z Morsztynów Bielińska i Kazimierz Ludwik Bieliński (zm. 1713), marszałek wielki koronny

Mąż: (od 1703r) Bogusław Ernest Denhoff, podkomorzy litewski

(od 1719r) Jerzy Ignacy  Lubomirski chorąży koronny

 

Marianna z Bielińskich 1v. Denhoffowa, 2v. Lubomirska dorastała w otoczeniu dworu Bielińskich. W 1703 r. wyszła za  Bogusława Ernesta Denhoffa, podkomorzego litewskiego. W 1708 r. zakochał się w niej Stanisław Leszczyński , co wzbudziło niepokój jego stronników. Związkowi opierała się przede wszystkim matka Leszczyńskiego – Anna i Jan Stanisław Jabłonowski – jego wuja. Obawiali się oni utraty wpływu na Stanisława na rzecz bardzo inteligentnej Ludwiki Marii Bielińskiej. W 1712 r. Mariannę podsunięto jednak Augustowi II, by pozbyć się Anny hr. Cosel. Szczególną rolę w tym procederze odegrała jej matka Ludwika.  Faktycznie romans Augusta II  z Marianną nie miał nic wspólnego z hr. Cosel. Był to związek wybitnie polityczny, służący nawiązaniu porozumienia z Francją, w czym spory udział miał pewnie jej szwagier Jan Wiktor br. de Besenval. Siostra Marianny –  Katarzyna wyszła zresztą za mąż za Jana Wiktora de Besenval. Kontakt z nią i Besenvalem umożliwił Mariannie nawiązanie kontaktu z dyplomacją Ludwika XIV. Dyplomaci sascy (Wackerbath), obiecywali jej dobra ziemskie w Czechach i tytuł księżnej, ale wraz ze spadkiem szans na zbliżenie z Francją Marianna straciła swoje znaczenie. Miała dużo dzieci: z Denhoffem  – Katarzyna  i Zofia; z  Lubomirskim – Teodor Hieronim  (zm. 1761) i Maria Anna (wyszła później za Adama Jordana, kasztelana wojnickiego). W marcu 1730 wybierała się wspólnie z mężem do Saksonii, ale urodziła syna i wkrótce zmarła  w połogu po dwutygodniowej chorobie

 

Dwór

Po rozwodzie z Denhoffem, Marianna 6 I 1719 r w Dreźnie poślubiła Jerzego Ignacego  Lubomirskiego. W prezencie ślubnym otrzymała od króla pałac wart 50 tys. złotych polskich Po ślubie. małżonkowie osiedli w Rzeszowie, gdzie utrzymywali duży dwór. Świadczą o tym rachunki majątku, przechowywane w Archiwum Państwowym w Rzeszowie, w zespole Archiwum Lubomirskich. Marianna zmarła w majątku rzeszowskim 20 IV 1730 r.

 

Szerzej o postaci:

  1. Gierowski, Lubomirska 1.v. Denhoffowa z Bielińskich Marianna (ok. 1685-1730), PSB, t. 17, s. 632-633
  2. Nabywaniec, S. Zych, Książę Jerzy Ignacy Lubomirski (1687-1753) i jego fundacje pobożne, Resovia Sacra. Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej, nr 9-10, r. 2002/2003