Branicka Katarzyna Barbara z Radziwiłłów

Branicka Katarzyna Barbara z Radziwiłłów (zm. 1730)

Rodzice: Anna Katarzyna z Sanguszków i Karol Stanisław Radziwiłł, kanclerz wielki litewski

Mąż: (od 1720r) Jan Klemens Branicki (zm. 1771), starosta brański, chorąży koronny generała artylerii

 

Katarzyna Barbara z Radziwiłłów Branicka była siostrą Michała Kazimierza „Rybeńki”, Konstancji Franciszki Sapieżyny, Tekli Róży Sapieżyny 1v. Flemmingowej 2v. Wiśniowieckiej i Hieronima Floriana. W 1720 r. w rodzinnej Białej poślubiła Jana Klemensa Branickiego. Zgodnie z intercyzą przedślubną panna miała otrzymać 200 000 zł posagu płatnego w dwóch ratach. Wraz z pokwitowaniem odbioru posagu (abrenuncjacją) Katarzyna Barbara miała zrzec się praw o majątku ojca i matki. Małżeństwo było bezdzietne. Katarzyna Barbara poważnie chorowała, prawdopodobnie na gruźlicę. W maju 1730 r. Branicka była już śmiertelnie chora i na jesieni zmarła. Pozostawiła bogatą korespondencję, którą utrzymywała z ojcem i matką.   Po śmierci Katarzyny Branicki poślubił Barbarę Szembekównę, ale powtórne małżeństwo było nieudane i zakończyło się rozwodem. J.K. Branicki zobowiązał się w testamencie zwrócić sumy posagowe spadkobiercom pierwszej żony.

Dwór

Braniccy byli mocno związani z Radziwiłłami i Mniszchami, oboje chętnie upiększali Białystok – „podlaski Wersal”. Życie upływało im na balach i rozkoszach, bez wyraźnej orientacji politycznej.

 

Szerzej o postaci:

K. Nieciecki, Testament Jana Klemensa Branickiego, [w] Studia i materiały do dziejów miasta Białegostoku, red. Henryk Majecki, Białystok 2001

K. Łopatecki, Intercyza zawarta między Janem Klemensem Branickim a Katarzyną Barbarą Radziwiłłówną jako przykład realizacji strategii rodzinnych magnaterii (1720 r.), „Przeszłość Demograficzna Polski” 38, 2016, nr 3, s. 31-54