Przejdź do treści

logo Narodowe Centrum NaukiProjekt realizowany w ramach grantu badawczego finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki nr UMO-2021/41/B/HS3/00253

Branicka Katarzyna Scholastyka z Sapiehów

Branicka Katarzyna Scholastyka z Sapiehów
Katarzyna Scholastyka z Sapiehów Branicka. Fragment epitafium rodziny Branickich, Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie

Katarzyna Scholastyka z Sapiehów Branicka (zm. 1720), wojewodzina podlaska

Rodzice:  wojewoda wileński Kazimierz Jan Sapieha (zm. 1720), i Krystyna Barbara z Hlebowiczów

Mąż: (od 1686 roku)  starosta brański Stefan Mikołaj Branicki (zm. 1709), późniejszy wojewoda podlaski

Dzieci:

  • Jan Klemens (zm. 1771), późniejszy hetman wielki koronny i kasztelan krakowski
  • Krystyna (późniejsza Sapieżyna),
  • Konstancja (późniejszej Sedlnicka),
  • Elżbieta (1 voto Potocka, 2 voto Tarłowa)
  • Urszula (późniejsza Lubomirska)

 

Katarzyna Scholastyka z Sapiehów Branicka z zaangażowaniem włączała się w sprawy funkcjonowania majątku i administrowania posiadanymi dobrami. Wymieniała korespondencję z osobami zatrudnionymi na dworze, nadzorując zarówno sprawy majątkowe, jak i codzienną aprowizację majątku. Katarzyna Scholastyka była też aktywną patronką dla wielu ośrodków sakralnych. Prywatne fundusze przeznaczyła chociażby na kościół w Białymstoku i klasztor dominikanów z Choroszczy. W kościele w Białymstoku ufundowała też dla męża nagrobek, gdzie pochowane zostało jego serce. Zmarła w 1720 roku.

Dwór:

Małżonkowie utrzymywali kilka okazałych rezydencji. Główną siedzibą małżonków pozostawał jednak Białystok. W latach dziewięćdziesiątych XVII wieku Branicki zlecił przebudowę znajdującej się tam rezydencji Tylmanowi z Gameren. W tym okresie intensywne prace budowlane prowadzono też na dworze pary w Tykocinie. Na początku XVIII wieku Braniccy zakupili jeszcze Choroszcz od Jerzego Wandalina Mniszcha.

 

Szerzej o postaci:

  1. Nieciecki, Monument serc Stefana Mikołaja i Katarzyny Aleksandry Branickich w Białymstoku „Biuletyn Konserwatorski Województwa Białostockiego”, 1997, nr 3, s. 7